چگونه ترس جدایی از والدین را در کودکان کاهش دهیم؟

ترس جدایی کودکان از والدین

ترس جدایی از والدین در کودکان

اختلال اضطراب جدایی در کودکان، حالتی است که کودک هنگام دور شدن از محیط خانه یا یکی از عزیزان و یا افراد خانواده به ویژه پدر و مادر، علاوه بر ترس و اضطراب، دچار علائم جسمی و یا فیزیکی مانند سردرد و دل درد می شوند و همین ترس و اضطراب می تواند در فعالیت های عادی کودک مانند رفتن به مدرسه یا بازی با کودکان دیگر اختلال ایجاد کند. اضطراب جدایی در کودک، تقریبا بین 4 تا 5 درص کودکان بین سنین 7 تا 11 سال شیوع دارد و در نوجوانان کمتر دیده می شود.

این اختلال در کودکان، غالبا پس از یک رویداد استرس زا یا حادثه ناگوار در زندگی کودک، مانند بستری در بیمارستان، مرگ یکی از عزیزان و فرد مورد علاقه کودک، تغییر در محیط زندگی مانند مدرسه و منزل و در نهایت از دست دادن حیوان خانگی مورد علاقه ایجاد می شود. همچنین کودکانی که والدینشان از آن ها بیش از حد محافظت می کنند، ممکن است بیشتر در معرض اختلال اضطراب جدایی باشند.

در حقیقت، ممکن است لزوما بیماری کودک نباشد، بلکه مظهر اضطراب جدایی در والدین وی باشد. علاوه بر این موارد، گاهی در بین اعضای خانواده کودکان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی، اضطراب و استرس موجود است که نشان می دهد اختلال اضطراب جدایی در کودک، یک نوع آسیب پذیری است که می تواند منشا ارثی و ژنتیکی داشته باشد.

علت اختلال اضطراب جدایی در کودکان

  • کودک مبتلا به اختلال اضطراب جدایی، دچار یک نگرانی واقعی است که در صورت ترک خانه و خانواده با پرستارش، اتفاق ناگواری برای آن ها رخ می دهد.
  • کودک مبتلا به اختلال اضطراب جدایی، در هنگام بازی و انجام فعالیت های روزمره زندگیش، به حضور پدر و مادرش یا پرستارش نیاز دارد و بدون حضور آنها از خانه خارج نمی شود.
  • اختلال اضطراب جدایی در کودکان گاهی تا حدی است که کودک بدون نزدیکانش به رخت خواب نمی رود و در برابر خواب مقاومت می کند.
  • کودک درگیر اختلال اضطراب جدایی از علائم جسمی مانند سردرد و معده درد به ویژه در روزهای مدرسه شکایت دارد.
ترس جدایی از والدین در کودکان
علت ترس جدایی از والدین در کودکان

درمان اختلال اضطراب جدایی

درمان دیر هنگام می تواند منجر به ایجاد مشکلاتی در بخش های دیگر زندگی کودک مانند ارتباط با همسالان نیز شود. همچنین اضطراب جدایی درمان نشده احتمال رنج و افسردگی را در کودکان بیشتر می کند. چنانچه اگر کودک احساس کند راهی برای کاهش اضطراب وجود ندارد، ممکن است افکار آسیب به خود نیز داشته باشد.

کهیر و حساسیت های پوستی نوزاد و کودک و درمان آن
مطالعه

روش های درمان

  1. در خط اول درمان لازم است برای کودکی که احساس شکست، تنهایی، اضطراب و ناامیدی دارد، درمان فردی صورت گیرد. درمان فردی می تواند منجر به کاهش علائم شود و شرایط را بهتر کند.
  2. به منظور آموزش مهارت های جدیدی برای مقابله با اضطراب، درمان شناختی رفتاری می تواند موثر باشد.
  3. والدین برای مدیریت کردن اختلال فرزندشان راهنمایی شوند.
  4. مشاوره ی تحصیلی و روان درمانی گروهی می تواند موثر باشد.
  5. در صورت درمان دارویی، درمان با تمرکز بر دارو های ضد افسردگی خواهد بود اما میزان ان باید توسط پزشک مشخص شود و تحت پیگیری مستمر قرار گیرد.
درمان ترس جدایی کودک از والدین
روش های درمان ترس جدایی کودک از والدین

🔸 اقدامات در خانه والدین برای درمان اضطراب جدایی فرزندان

  1. برای مدیریت شرایط فرزند در خانه لازم است که مهارت هایی را فراگرفته شود.
  2. در مورد اختلال کودک، علائم، احساسات و افکار او در این شرایط، اطلاعات کسب شود. در صورتی که بتوان حالات او را درک کرد، رفتارهای آزار دهنده ی او نیز بهتر درک خواهد شد.
  3. به احساسات فرزند گوش داده شود. باید مراقب بود تا در طی گوش دادن از توصیه و نصیحت استفاده نشود. فقط و فقط به احساسات او گوش داده شود تا آرام تر گیرد.
  4. والدین اضطراب خود را کنترل کنند. کودک دارای اضطراب جدایی در حال همانند سازی با والد خود است. بنابراین در صورتی که والدین در مدیریت اضطرابشان ناتوان باشند، با والدین مدل سازی خواهد کرد و چیزی جز اضطراب بروز نخواهد داد.
  5. به آرامی و به شیوه ای غیر مستقیم به کودک یادآوری شود که در امنیت است و در آخرین جدایی نیز اتفاق خاصی برایش نیفتاد.
  6. در صورتی که کودک نسبت به والدین احساس وابستگی بیشتری دارد، اجازه داده شود تا در زمان های جدایی مانند زمان خوابیدن، انتقال به مدرسه و.. پدر خانواده این کار را انجام دهد. استفاده از والدی که کودک نسبت به او احساس وابستگی کمتری دارد می تواند فرایند های انتقال را راحت تر کند.
  7. برای کودک توضیح داده شود که در زمان مدرسه چگونه می تواند با والدین در ارتباط باشد. همچنین طراحی فعالیت های لذت بخش نیز به او کمک می کند تا در مدرسه خوشحال تر باشد و زمان جدایی را راحت تر سپری کند.
  8. محدودیت هایی دوستانه، مستمر، پایدار و محکم وضع شود. به عنوان مثال گفنه شود ”من می دونم که جدا خوابیدن برایت سخته و دلت برای مامان تنگ میشه اما الان بهت شب بخیر می گم و فردا بیدارت می کنم تا باهم یه صبحانه خوشمزه بخوریم”.
  9. به کودک یاد داده شود تا بدنش را با فنون ریلکسیشن آرام کند. این تمرین می تواند شامل شمردن تا ده و یا آرام سازی بدن از طریق تجسم یک صحنه ی زیبا باشد. به کودک یاد داده شود که می تواند با استفاده از این روش ها اضطرابش را کمتر کند و علائم بدنی مثل تپش قلب و لرزش دست را بهتر مدیریت کند.
  10. به کودک کمک شود تا احساس امنیت بیشتری را تجربه کند. شاید در ابتدا لازم باشد تا زمان های بودن در مدرسه کم شود تا کودک متوجه شود که می تواند از جدایی جان سالم به در ببرد و خطری متوجه او نیست.
  11. از شرکت کودک در فعالیت های مختلف، حمایت شود. کودک به فعالیت های جمعی در مدرسه تشویق شود همچنین لازم است تا مسئولین و معلمان را در جریان شرایط شناختی، احساسی و ادراکی کودک قرار دهید تا بتوانند وضعیت را بهتر مدیریت کنند و از روش های سنتی و غیر واقع بینانه دوری کنند.

در صورتی که اقدامات فوق به کاهش اضطراب جدایی فرزند منجر نشد بهتر است به یک روانشناس کودک و یا بهترین متخصص اطفال مراجعه کنید.

 

مطب دکتر بهروز سلطانی متخصص کودکان و نوزادان آماده ارائه کلیه خدمات پزشکی کودکان و نوزادان دلبند شما جهت دریافت خدمات معاینه زردی، چک آپ دوره ای و انواع جراحی سرپایی ختنه، سرم تراپی با شماره های ۰۲۱۶۶۹۱۲۹۸۵ – ۰۲۱۶۶۹۱۳۰۱۴ در تماس باشید.

3.7/5 - (4 امتیاز)

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *