ذات الریه یا پنومونی نوزاد

ذات‌الریه بیماری عفونت کردن ریه‌ها است که عامل آن چندین نوع ویروس و باکتری مختلف است. کیسه‌های هوای ریه‌های بیمار مبتلا به سینه پهلو پر از چرک و مایع دیگری می‌شود و در نتیجه تنفس سخت می‌شود. هر دو نوع ویروسی و باکتریایی ذات‌ الریه به سرعت بروز می‌یابد و اگر درمان نشود، خطرناک خواهد بود. پنومونی در اکثر موارد به صورت سرماخوردگی عادی یا سرفه شدید بروز می‌یابد، اما عفونت‌های باکتریایی بدون وجود علائم سرماخوردگی در مراحل اولیه شروع می‌شود.

علائم پنومونی نوزاد

پنومونی نوزاد ناگهان ظرف یک یا دو روز یا آهسته‌ تر ظرف چند روز شروع می‌شود. گاهی اوقات به سختی می‌توان پنومونی را از سرماخوردگی شدید تشخیص داد. سرفه کردن نوزاد غالباً یکی از نخستین نشانه‌های ذات‌ الریه است. چنانچه هر یک از علائم زیر را در نوزاد مشاهده کردید، به سرعت برای درمان اقدام کنید. کبود شدن لب‌ها یا صورت (سیانوز) علامت نرسیدن اکسیژن کافی به کودک است و کودک باید به سرعت بستری شود.

• تب بالا

تب بالای 38.9 درجه سانتیگراد که همراه با لرز و درد عضلانی باشد.

• خستگی

• خواب آلودگی، ضعف و بی‌حالی

• به سختی نفس کشیدن

نوزاد سریع اما سطحی از شکم و نه قفسه سینه نفس می‌کشد. بینی نوزاد بیش از حد گشاد می‌شود یا سینه‌اش خس خس می‌کند.

• سرفه کردن

نوزاد سرفه‌های مرطوب یا خلط‌دار می‌کند. مخاط سبز یا به رنگ آهن زنگ زده از ریه‌ها خارج می‌شود. خلط در موارد شدید خون‌آلود است.

• کبود شدن رنگ نوزاد

رنگ نوزاد، به ویژه صورت و اطراف لب‌ها، کبود می‌شود.

• درد

نوزاد در قفسه سینه یا شکم احساس درد می‌کند. محل درد به این بستگی دارد که کدام بخش از ریه(ها) عفونت کرده است.

• ناراحتی‌های شکمی

حالت تهوع، استفراغ و حتی اسهال

🔸 روش‌های انتقال و گسترش بیماری 

گسترش و انتقال پنومونی از چند طریق امکان‌پذیر است؛ ویروس‌ها و باکتری‌هایی که در مخاط بینی و گلوی فرد مبتلا وجود دارند، در صورت تنفس و ورود به ریه باعث آلودگی می‌شوند. سرفه و عطسه از دیگر روش‌های گسترش و انتقال بیماری است. خون نیز یکی دیگر از راه‌های انتقال بیماری است. بررسی پاتوژن‌های مختلف بیماری برای جلوگیری از راه‌های انتقال و درمان بسیار موثر است.

درمان پیشنهادی ذات الریه چیست؟

مثل تمام عفونت های باکتریایی، آنتی بیوتیک باید به محض این که عفونت مورد شک قرار می گیرد شروع شود. آنتی بیوتیک ها نهایتا عفونت را درمان خواهند کرد. از آنجایی که ذات الریه می تواند باعث شود که ریه به صورت نرمال عمل نکند، کودک ممکن است نیاز به اکسیژن اضافی یا حمایت با مجرای تنفسی و ماشین تنفس داشته باشد. طول درمان آنتی بیوتیکی در بیمارستان حداقل هفت روز است و ممکن است بیشتر باشد.

مشاهده مطالب پزشکی ذات الریه نوزادی