روانشناسی
روانشناسی کودکان مطالعه ای است که بر روی رشد و توسعه روانی کودکان تمرکز دارد. این حوزه بررسی عواملی از جمله شخصیت، هیجانات، رفتارها و تعاملات اجتماعی کودکان را در محیط خانواده، مدرسه و جامعه مورد ارزیابی قرار میدهد. روانشناسی کودکان به والدین و مربیان راهنمایی میکند تا بتوانند بهترین حمایت را در ایجاد محیطی سالم برای رشد و پیشرفت کودکان خود فراهم کنند. باتوجه به تکامل سریع و پویا در این دوران، روانشناسی کودکان نقش مهمی در شناخت و مراقبت از کودکان و تسهیل رشد و توسعه آنها دارد. در ادامه به برخی مباحث مهم روانشناسی کودکان خواهیم پرداخت.
تکنیک های رفتار با بداخلاقی کودکان
بهترین راه برای مقابله با كج خلقی در كودكان، متوقف كردن كودک در اولین مرحله ممكن است.
۱) علت تغییر رفتار کودکتان را پیدا کنید
سعی كنید بفهمید چه اتفاقی روی داده كه موجب عصبانیت فرزندتان شده است. بدخلقی و عصبانیت، بی دلیل ایجاد نمی گردد. سعی كنید بفهمید كه بر كودكتان چه گذشته است.
۲) آرامش و خونسردی خود را حفظ کنید
اجازه ندهید بداخلاقی کودکتان بر مهارت های فرزند پروری شما غلبه یابد و شما هم بد اخلاق شوید. به هنگام بروز بدخلقی در کودکتان سعی کنید با کشیدن نفس های عمیق آرامش خود را حفظ کنید و هر آنچه باعث عصبانیت، نفرت و خشونت شما می گردد را به فراموشی بسپارید.
۳) مراقب باشید که به فرزندتان بیش از حد بی توجهی نکنید
مطمئن شوید كه كودكتان به خاطر عدم توجه شما دچار نق نق نشده است. برای یک كودک، توجه منفی مثل پاسخ والدین به یک كج خلقی، بهتر از توجه نكردن است. این عادت را در فرزندتان ایجاد كنید كه در مقابل رفتارهای مثبتش به او توجه نشان دهید.
۴) از روش توجه برگردانی استفاده کنید
حواس كودک خود را پرت كنید. موقعی كه كودكتان عصبانی است، حواس او را با پیشنهاد یک چیز جدید پرت كنید یا محیط او را عوض كنید. او را بیرون ببرید یا به یک اتاق دیگر منتقل کنید.
با کودک بی ادب و پرخاشگر در مهمانی ها چه کنیم؟
بهترین راه کار برای مواجهه با کودکان پرخاشگر بی ادب در مهمانی ها احترام گذاشتن به آنها و تقویت عزت نفس شان است.
به طور کلی رفتارهای این گروه از کودکان، رفتارهای واکنشی است به این دلیل که والدین در منزل به آنها توجهی نمیکنند بنابراین سعی میکنند که در مهمانیها کانون توجه قرار بگیرند و نظر دیگران به سوی خود جلب کنند.
والدین باید در برخورد با کودکی که در مهمانی فریاد میزند یا کلمات زشت و بیادبانه بر زبان میآورد، برخورد مثبتی داشته باشند، والدین باید در مواجهه با این رفتار غلط و منفی فرزندشان با ملایمت و لبخند به سوی وی بروند و به آرامی به کودک تذکر دهند که رفتارش اشتباه بوده و از تحقیر و سرزنش کودک خودداری کنند.
در مواقعی که کودک پرخاشگری میکند یا رفتار نامناسبی انجام میدهد، والدین باید کودک را راهنمایی و هدایت کنند و حواس فرزندشان را به روشهای گوناگون مانند دادن کتاب به وی پرت کنند.
کودکان پرخاشگر و بیادب به طور کلی عزت نفس خیلی پایینی دارند بنابراین والدین باید سعی کنند که عزت نفس آنها را تقویت کنند و به آنها بگویند که انسانهایی قابل احترام و دوستداشتنی هستند.
چه طور بچه های خوش قول تربیت کنیم؟
کلمه خوش قولی را در خانه خودتان و بین خانواده مقدس کنید.
مثلا جزو یکی از تعریف های کلامی شما از کودکتان باشد، «قربون پسر خوش قولم برم». اینکار برچسب مثبت زدن به کودک است و ریل گذاری برای متخلق شدن فرزند شماست.
گاهی موضوع را برایش عجیب کنید. وقتی بچه ها کار خوبی می کنند مثلا نماز میخوانند یا بدون اینکه شما گفته باشید در حال کمک به شما هستند و… جمله مذکور را بگویید تا با تعجب بگوید: چه قولی؟ آن وقت از فرصت استفاده کنید و مثلا بگویید: «اینکه خدا گفته نماز بخوانید، به پدر و مادر کمک کنید و… و تو الان این کار رو می کنی.»
وقتی زمان انجام یکی از خواسته های او رسید، مثلا سر موقع خریدی برایش انجام دادید و… نقش بازی کنید و برای لحظاتی نگویید که آن کار را کرده اید. وقتی بچهها ناراحت شدند و ابراز ناراحتی کردند، بگویید که واقعا چقدر بدقولی حس بدی ایجاد میکند. من فقط خواستم نظرتو را درباره بدقولی بدونم، این هم کادوی شما و…
قرارهای بین خودتان مثل تمیز کردن اتاق و… را به شکل یک قول معرفی کنید و بعد روی دیوار اتاق کودک نصب کنید. به کودکتان یک کاردستی هم برای جمله «من از بدقولی بدم میاد» درست کنید و بالای آن نصب کنید تا بچه ها نسبت به انجام قول شان پایبند باشند.
مثل همه ویژگی های تربیتی دیگر، اگر بخواهید خوش قولی را به بچه ها یاد دهید اما خودتان خوش قول نباشید هیچ نتیجهای نمیگیرید، یادگیری بچهها، مشاهدهای است.